Słuchając muzycznej opowieści o Wyszehradzie, któżby się domyślił, że to pierwsza z sześciu części wielkiego poematu symfonicznego Moja ojczyzna Bedřicha Smetany, który w czasie tworzenia swojego dzieła zmagał się z głuchotą? Później, gdy odbyła się triumfalna premiera całości zbioru (5 listopada 1882 roku w Pradze), kompozytor wprawdzie był świadkiem tego wydarzenia, ale przebywał już w świecie absolutnej ciszy. Nie słyszał, jak dwie harfy, niczym liry średniowiecznych bardów, rozpoczynają opowieść o najstarszym zamku Pragi, siedzibie dynastii Przemyślidów (pierwszy akordowy motyw przyjęła radiostacja praska jako swój sygnał). A przez cały poemat, niemal aż do elegijnego końca, przewija się „motyw Wyszehradu”...
Podobnie los doświadczył Ludwiga van Beethovena, który właściwie od 1800 roku (zmarł w 1827) tworzy swoje najlepsze dzieła w poczuciu nieuchronnej głuchoty. I Koncert fortepianowy C-dur op. 15 pochodzi z okresu, gdy nic jeszcze nie zapowiadało późniejszej gehenny. Utwór napisany jest w tonie pogodnym, począwszy od lirycznego Allegro con brio, poprzez marzycielską cześć drugą, aż do tanecznego ronda.
Koncert zakończy bardzo á propos obecnej pory roku I Symfonia B-dur op. 38 Roberta Schumanna. A że nie powinna być Wiosenną jedynie z nazwy – upewnia nas kompozytor, przykazując dyrygentowi, by natchnął orkiestrę „w czasie grania wiosenną tęsknotą”...
Naszymi gośćmi będą znani doskonale w Kielcach: Karol i Tomasz – bracia Radziwonowiczowie. Karol – artysta wykształcony w najlepszych uczelniach Polski i USA, obsypany prestiżowymi nagrodami, nie wszystkim jednak wiadomo, iż jest jedynym na świecie pianistą, którego nagrania utworów Chopina znalazły się na stacji orbitalnej w kosmosie, oraz były odtwarzane w lutym 2010 podczas misji kosmicznej „Endeavour”. Tomasz, któremu przypada w udziale ciężkie zadanie utrzymania orkiestry w wiosennym nastroju, to kompozytor, dyrygent i aranżer, jak również skrzypek występujący jako solista i kameralista. Był założycielem I Solisti di Varsovia oraz Orkiestry Kameralnej Sinfonia Viva. Tym ostatnim zespołem kieruje do dzisiaj jako dyrektor artystyczny. Jest autorem wielu opracowań z zakresu muzyki rozrywkowej, kolęd i standardów jazzowych..



KAROL RADZIWONOWICZ
Jest wszechstronnym pianistą, wykształconym w Polsce i USA. Naukę gry na fortepianie rozpoczął pod kierunkiem swojego ojca, Henryka Radziwonowicza, a kontynuował w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie Barbary Muszyńskiej. Jako stypendysta Fundacji Fulbrighta swoje umiejętności doskonalił w Indiana University School of Music w Bloomington pod okiem Georgy Seboka. Wielokrotnie brał udział w festiwalach muzycznych: Paryż, Moskwa, Warszawa, Quebek, Praga, San Francisco, Berlin, Salzburg, Tokio, Mediolan, Pescara. Występuje w wielu centrach muzycznych Europy, obu Amerykach, w Azji oraz Australii. Jego ostatnie dokonania artystyczne, to m.in.: inauguracja Roku Chopinowskiego w Belgii z orkiestrą Philharmonie Baden Baden (2010); recitale muzyki polskiej z okazji obchodów roku chopinowskiego w Tel Awiwie (2010); recital z okazji roku Paderewskiego w Sali koncertowej UNESCO w Paryżu (2010): recital chopinowski z okazji roku chopinowskiego w Wielkiej Sali Koncertowej w „Zakazanym Mieście” w Pekinie (listopad 2010). Jest jedynym na świecie pianistą, którego nagrania utworów F. Chopina znalazły się na stacji orbitalnej w kosmosie, oraz były odtwarzane podczas misji kosmicznej „Endeavour” w lutym 2010, i jako jedyny nagrał wszystkie dzieła fortepianowe I. J. Paderewskiego (nagroda francuskich krytyków „Diapason”). Z kwintetem smyczkowym I Solisti di Varsavia utrwalił na płytach wszystkie utwory na fortepian z orkiestrą w wersji kameralnej F. Chopina (nominacja do nagrody Fryderyk 2003). Artysta zajmuje się również działalnością pedagogiczną: prowadzi klasy mistrzowskie na zaproszenie uczelni w Tokio, San Francisco, Hawanie, San Jose, Lublianie, pracuje jako juror konkursów pianistycznych w kraju i za granicą. Jest prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Miłośników Muzyki Polskiej im. I. J. Paderewskiego w Warszawie.

TOMASZ RADZIWONOWICZ
Skrzypek, skrzypek-solista i kameralista, kompozytor, dyrygent i aranżer. Po ukończeniu Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Ireny Dubiskiej pracował jako I skrzypek w Filharmonii Narodowej w Warszawie. W latach 1981-82 był solistą i II koncertmistrzem Filharmonii w Las Palmas, gdzie założył kwintet smyczkowy Camerata Musica Viva. Tam też prowadził ożywioną solistyczną działalność koncertową. W 1986 zadebiutował w Salle Cortot. W 1987 podczas Dni Muzyki Henryka Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju razem z bratem Karolem dokonał prawykonania Sonaty na skrzypce i fortepian J. Wieniawskiego. W 1990 założył kwintet smyczkowy I Solisti di Varsavia, z którym koncertuje w kraju i za granicą (Francja, Niemcy, Kanada, Rosja, Cypr) oraz nagrywa dla Radia i Telewizji. Z zespołem tym nagrał 7 płyt (m.in. komplet dzieł Fryderyka Chopina na fortepian i orkiestrę w opracowaniu na kwintet smyczkowy – nominacja do nagrody Fryderyk 1998 w kategorii Muzyka Kameralna). W 1998 założył Orkiestrę Kameralną Sinfonia Viva, której jest dyrektorem artystycznym. Orkiestra ma w swoim dorobku kilkadziesiąt płyt. Muzyka i Ekran oraz Tango otrzymały nominacje do nagrody Fryderyk w kategorii Album Roku Muzyka Orkiestrowa (2001, 2005), zaś płyta Uniesienie w kategorii Jazzowy Album Roku (2005). Dwie z cyklu Wielcy kompozytorzy polscy otrzymały statut złotej płyty.
Artysta koncertuje w Holandii, Wielkiej Brytanii, Kanadzie. Interesuje się sztuką muzyczną we wszystkich jej aspektach, studiuje kompozycję i dyrygenturę, nie stroni też od jazzu. Jest autorem wielu opracowań z zakresu muzyki rozrywkowej, kolęd i standardów jazzowych. Do jego ostatnich kompozycji należą: Koncert na wiolonczelę i smyczki, Kwartet smyczkowy, Trzy Pieśni do słów Karola Wojtyły, Koncert skrzypcowy oraz Antyfona na sopran i orkiestrę smyczkową.